Grupa wykorzystuje instrumentarium: igil, chomus (jakucka drumla), doszpuluur (drewniana tuwińska lutnia o długim gryfie), dünggür (szamański bęben) i inne. Huun-Huur-Tu. Oznacza dosłownie słoneczne śmigło (ang. sun propeller), czyli, jak piszą muzycy, „pionowe rozdzielenie promieni światła, które pojawiają się często zaraz po wschodzie albo przed zachodem słońca. Dla członków Huun-Huur-Tu załamanie światła, które powoduje powstanie tych promieni wydaje się analogiczne do «załamania» dźwięku, który wytwarza harmonię artykulacyjną podczas tuwińskiego śpiewu gardłowego”. 

Kierunkiem ich twórczości stało się odrodzenie pieśni tuwińskiej i muzycznej spuścizny w jej pierwotnej postaci. W 1993 roku Huun-Huur-Tuwa odbył legendarną podróż do USA, gdzie wywarli wielkie wrażenie swoją muzyką, m.in. na Franku Zappie i Kronos Quartet. Wzięli udział w ich nagraniach. W 1993 roku grupa wydała swój pierwszy album 60 Horses in My Herd. Dziś mają na koncie 14 albumów i wiele udziałów w nagraniach innych artystów.