Terence Blanchard jest pięciokrotnym laureatem Grammy, Za swe kompozycje nominowany był do Złotych Globów, Emmy Awards, jest także autorem muzyki do nagrodzonego Pulitzerem obrazu „Tramwaj zwany pożądaniem” oraz filmów Spike’a Lee „25. godzina”, „Malcolm X” i „Plan Doskonały”. Uczeń słynnego Ellisa Marsalisa, grał m. in. w Big Bandzie Lionela Hamptona, z zespołem Jazz Messengers, Herbie’m Hancockiem. Autor szeregu nagrań dla prestiżowej firmy Blue Note Records.
The Terence Blanchard E-Collective to nowy projekt Terence'a Blancharda, w którego skład wchodzą jedni z najlepszych muzyków jazzowych, world music i R&B. Muzyka Terence Blanchard E-Collective to zakorzeniona w jazzie podróż w głąb form improwizacji w muzyce jazz fusion, electric oraz hip-hop. Znajdziemy tam też elementy bluesa, funk i R&B.
Projekt E-Collective to innowacyjne i niezwykłe podejście do muzyki poprzez odejście od tradycyjnego układu „solista/akompaniament" charakterystycznego dla straight-ahead jazz. Zamiast starych wytycznych pojawia się nowa cecha pozwalająca na ciągłą improwizację każdego z członków zespołu. Każde indywidualne solo jest bardziej wyraziste i wybitne, ale jednocześnie nie przytłacza kolektywnego charakteru muzyki. Z założenia muzyka The Terence Blanchard E-Collective ma za zadanie ukazanie wolnej i szerszej metody improwizacyjnej (podobnej do tej z okresu pracy Milesa Davisa nad Bitches Brew), ale też zmierzającej ku muzyce bardziej zorientowanej na groove i w dużej mierze zaaranżowaną.
Muzycy zaprezentują ścisły rytm i zorientowaną na bluesa sekcję rytmiczną stworzoną przez Donalda Ramsey'a (bas) i Oscara Seatona (perkusja) połączoną z relaksacyjnymi dźwiękami i funky groovem w wykonaniu Charlesa Altura (gitara) i Fabiana Almazana (inst. klawiszowe, fortepian, syntezatory). Ta swoista fuzja to ciekawa propozycja dla szerokiej publiczności.
Być może projekt E-Collective będzie stanowił przełomowy moment w karierze Terence'a Blancharda, sprawiając że fani jazzu zakochają się w rhythm and blues i vice versa. Album "Breathless" stanowi bowiem fuzję rytmów funk z jazzową formą AABA oraz rozszerzonym solo.
